با سویق و خواص آن بیشتر آشنا شوید

به گزارش «تابناک»، بعضی سویق را با قاووت و قُوَّتو اشتباه می‌گیرند. ولی سویق با آن‌ها فرق دارد. یکی از تفاوت‌های سویق با قاووت‌ها و قوتو‌ها در این است که قاووت‌ها اکثراً تفت داده نمی‌شوند. البته خواص ویژه خودشان را دارند، اما نباید با سویق اشتباهشان گرفت. همچنین در قاووت‌ها از شیرین‌کننده‌ها و طعم‌دهند‌ه‌ها (مثل قند و شکر و هل) استفاده می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حالی که سویق‌ها مواد اضافی ندارند.

طرز تهیه سویق گندم

در تهیه سویق دو روش وجود دارد:
در یک روش، ابتدا دانه‌ها را آرد کنید و سپس آرد را تفت دهید.
در روش دوم، نخست دانه‌ها را تفت دهید و سپس آن‌ها را آسیاب کنید.

البته در دانه‌های سبوس‌دار مانند گندم و جو، در روش اول (آرد + تفت)، برخی ابتدا سبوس را جدا و آرد می‌کنند و بعد هر کدام از آرد دانه و آرد سبوس را جداگانه تفت می‌دهند و سپس با هم مخلوط می‌کنند. آن‌ها این روش را بهتر می‌دانند؛ زیرا سبوس نسبت به خود دانه، به حرارت کمتری نیاز دارد و زود می‌سوزد.

انواع سویق و سویق کامل

از دانه‌های مختلف غلات، حبوبات و هسته میوه‌ها یا برخی از خود میوه‌ها و تره‌بارها، سویق‌های متنوعی تهیه می‌شود. مانند سویق گندم،  سویق جو،  سویق برنج،  سویق نخود،  سویق عدس،  سویق سنجد، و سویق‌های تهیه شده از سیب، کنار، کدوتنبل، دانه انار و خشخاش. گاهی سویق‌ها را با هم ترکیب می‌کنند: مثل سویق گندم و جو. سویق گندم، سویق جو، سویق گندم و جو (مخلوط به نسبت مساوی) و سویق کامل (ترکیبی از سویق‌های جو، گندم، عدس و سنجد) که جزء مهم‌ترین سویق‌ها هستند.  

بیشتر سویق‌ها دارو هستند نه غذا!

سویق‌ها به طور عمده برای تقویت بدن استفاده می‌شوند. به عنوان مثال برای کودکان در سن رشد، می‌شود از سویق استفاده کرد. همچنین برای وزن‌گیری جنین در سه‌ماهه پایانی بارداری، مصرف سویق می‌تواند بسیار مؤثر باشد. البته میزان استفاده از سویق در آن دوران، باید کنترل‌شده باشد و مصرف زیاد سویق نیز می‌تواند باعث اضافه وزن بیش از حد جنین یا مادر او گردد.

جالب است بدانید برخی از سویق‌ها اساساً دارو هستند نه غذا. یعنی آن‌ها را نباید همیشه خورد و به صورت عادت غذایی در آورد. برای مثال گفته‌اند: «از این دو نوع سویق [گندم و جو]که بگذریم، دیگر انواع سویق، به عنوان غذا مصرف نمى‌‏شوند و [تنها]مصرف دارویى دارند.

 آن گونه که سویق کُنار، سویق سیب و انار ترش، براى مهار کردن شکم و حرارت دادن بیشتر به آن، به کار مى‌‏روند، یا از سویقِ خرنوب و سنجد، براى مهار کردن طبع، استفاده مى‌‏شود.

برای سویق ها خواص فراوانی مورد اشاره قرار گرفته است که از جمله این خواص می توان به رشد و تقویت بدن، استخوان سازی، تقویت بنیه نوزاد، جبران فقر آهن، تقویت معده و روده، انرژی زایی و... اشاره کرد.

منبع: تابناک

کلیدواژه: ویروس کرونا تفریغ بودجه 97 جهش تولید رتبه بندی فرهنگیان وام یک میلیونی روز آزمایشگاه سویق سویق جو ویروس کرونا تفریغ بودجه 97 جهش تولید رتبه بندی فرهنگیان وام یک میلیونی روز آزمایشگاه گندم و جو دانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۵۹۵۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خواص گیاه معجزه گر شنگ و روش مصرف آن

در ایران، گیاهی خودرو و بسیار مفید وجود دارد که هم اکنون در فصل رویش آن هستیم. این گیاه نه تنها در آشپزی کاربرد دارد بلکه به عنوان دارو نیز مصرف می‌شود.

«شنگ»، گیاهی خودرو و مفید از خانواده کاسنیان، از اردیبهشت تا تیر در مناطق کوهستانی ایلام ایران می‌روید. با فرا رسیدن بهار و پایان سرما، این گیاه خوراکی و دارویی سر از خاک بر می‌آورد.

به گزارش فرطب، شنگ که با نام‌های دیگری همچون آلاله شنگ، ریش بز خالدار، اشلنگ، یمنیه، قندرون، سنسفیل، تسلسفیل، اسپلنج، اسفلنج و یملیک شناخته می‌شود، به دلیل خواص بی‌شمارش، محبوبیت زیادی دارد. در ادامه این مقاله، به تفصیل به بررسی خواص و کاربردهای این گیاه پرداخته‌ایم.

خواص دارویی گیاه شنگ در طب سنتی

گیاه شنگ که در طب سنتی استفاده‌های فراوانی دارد، در درمان زخم‌های گوارشی و مشکلات ریوی مفید است. به دلیل داشتن خواص قابض، در درمان خونریزی‌های رحمی و دستگاه تنفسی و همچنین برخی انواع اسهال کاربرد دارد. پودر گل و ریشه شنگ برای تسریع در التیام زخم‌های چرکی و سوختگی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، و ریشه آن برای سم‌زدایی بدن به کار می‌رود.

مصرف شنگ: خواص و کاربردهای آشپزی و درمانی

شنگ را می‌توان به شکل جوشانده استفاده کرد یا از برگ‌های آن برای ساخت ضماد به منظور درمان زخم‌ها بهره برد. ریشه این گیاه که خواص اصلی آن را داراست، به صورت دم‌کرده مصرف می‌شود، گرچه طعم تلخ آن ممکن است کمی ناخوشایند باشد. پزشکان طب سنتی، ریشه و برگ‌های خشک شده‌ی شنگ را پودر کرده و برای استفاده‌های خارجی با دیگر ترکیبات گیاهی مخلوط می‌کنند.

غذاهای محلی ایران با استفاده از شنگ

آش شنگ به عنوان یک غذای سنتی ایرانی با سبزی کوهی شنگ تهیه می‌شود که شامل موادی چون نخود، لوبیا چیتی، عدس، نمک، فلفل، کشک، پیاز داغ، نعنا داغ و سیر است و طعمی عالی دارد. شنگ همچنین به عنوان چاشنی در سالادها و سایر غذاها استفاده می‌شود. شنگ‌پلو، که با تفت دادن شنگ خردشده با پیاز و گوشت قیمه و ادویه تهیه می‌شود، پس از آبکشی با برنج مخلوط و دم کشیده می‌شود، نمونه‌ای دیگر از غذای محلی پرطرفدار است.

جمع بندی

گیاه شنگ، با خواص دارویی و غذایی فراوان، یکی از گیاهان خودروی محبوب در طب سنتی ایران است. این گیاه در درمان زخم‌ها، مشکلات گوارشی و ریوی به کار می‌رود و همچنین به عنوان یک ماده غذایی مغذی در آشپزی سنتی ایران، به خصوص در تهیه آش و شنگ‌پلو، استفاده می‌شود. افزایش آگاهی نسبت به فواید این گیاه می‌تواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند.

کانال عصر ایران در تلگرام